کد مطلب:140318 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:116
مقاله مرحوم صدر قزوینی در حدائق الانس
مرحوم صدر قزوینی فرموده:
از زیر علم زهیر تا تحت رایت و علم حبیب بن مظاهر اصحاب و انصار و جان نثاران صف كشیدند و هم ثلثمائة راجل و فارس كلهم لیوث عوابس علیهم الدروع الداودیة متقلدین بالسیوف الهندیة متعلقین بالرماح الخطیة راكبین علی الخیول العربیة و هم خیار امة المحمدیة
یعنی: عدد لشگریان امام مظلوم سیصد نفر پیاده و سواره بود كه جملگی شیران شرزه بوده و زره های داودی در بر و شمشیرهای هندی حمایل كرده و نیزه های خطی در دست داشته بر اسبهای عربی سوار بوده در حالی كه بهترین افراد امت محمدی بودند آن زهاد و عباد به استقبال كوه آهن و فولاد رفتند و تیرها و شمشیرهای دشمن را به سینه و صورت و گلو و روی خود خریدند، بهر صورت بعد از آنكه میمنه لشگر به وجود زهیر دلاور آراست و میسره به حمایت حبیب پیراست قلب لشگر را هم باید به علمدار بسپارند، این علم را به علم سلطانی و علامت و لواء اعظم نیز می نامند و نقش آن در لشگر بسیار حساس و مهم می باشد زیرا اگر در میان سپاه هزار علم باشد چشم همه علمدارها به آن
علامت می باشد، اگر آن بر سر پا باشد لشگر آماده و بر سر جا استوار هستند خلاصه اگر در لشگر هزار علم بوده و جملگی صحیح و برپا باشند ولی لواء اعظم سرنگون باشد همه لشگر فرار كرده و متفرق می شوند بنابراین چنین علمی را عبث بدست هر كسی نمی دهند بلكه دارنده آن باید صفت شجاعت و رشادت داشته، كرار غیر فرار باشد لذا خامس آل عباء سلام الله علیه لواء اعظم لشگر خود را بدست مبارك اشجع ناس و شجاع مهراس ثابت الاساس شیر بیشه پر دلی یعنی برادر والاگهرش حضرت ابوالفضل العباس سپرد.
همینكه امام علیه السلام علم خاصه را به دست با كفایت برادر داد و او را به قلب لشگر فرستاد آن نهنگ دریای فتح و ظفر با شش برادر كوه پیكر كه شیران دشت یلی و پسران مرتضی علی بودند با سلاح تمام از عقب برادر والامقام خود روان شدند و همچنین برادرزاده ها یعنی قاسم بن حسن و احمد بن الحسن و ابوبكر بن الحسن و عبدالله بن حسن و حسن بن حسن و نیز بنی اعمام مانند:
عبدالله بن مسلم بن عقیل، عبیدالله بن مسلم بن عقیل و همچنین اولاد عقیل كه نه تن بودند باین شرح:
جعفر بن عقیل، عبدالرحمن بن عقیل، عبدالله اكبر بن عقیل، محمد بن ابی سعد بن عقیل، موسی بن عقیل، عون بن عقیل، عبدالله اصغر بن عقیل، علی بن عقیل و احمد بن عقیل و اولاد جعفر بن ابی طالب كه از عبدالله جعفر بودند مثل عون بن عبدالله جعفر و محمد بن عبدالله جعفر تمام خویشان و اقارب حضرت كه قریب سی نفر بودند و هیجده نفر از آنها فرسان هیجاء بودند آمدند در گرد وجود مبارك قمر بنی هاشم صف بستند.
از زیر علم زهیر تا تحت رایت و علم حبیب بن مظاهر اصحاب و انصار و جان نثاران صف كشیدند و هم ثلثمائة راجل و فارس كلهم لیوث عوابس علیهم الدروع الداودیة متقلدین بالسیوف الهندیة متعلقین بالرماح الخطیة راكبین علی الخیول العربیة و هم خیار امة المحمدیة
یعنی: عدد لشگریان امام مظلوم سیصد نفر پیاده و سواره بود كه جملگی شیران شرزه بوده و زره های داودی در بر و شمشیرهای هندی حمایل كرده و نیزه های خطی در دست داشته بر اسبهای عربی سوار بوده در حالی كه بهترین افراد امت محمدی بودند آن زهاد و عباد به استقبال كوه آهن و فولاد رفتند و تیرها و شمشیرهای دشمن را به سینه و صورت و گلو و روی خود خریدند، بهر صورت بعد از آنكه میمنه لشگر به وجود زهیر دلاور آراست و میسره به حمایت حبیب پیراست قلب لشگر را هم باید به علمدار بسپارند، این علم را به علم سلطانی و علامت و لواء اعظم نیز می نامند و نقش آن در لشگر بسیار حساس و مهم می باشد زیرا اگر در میان سپاه هزار علم باشد چشم همه علمدارها به آن
علامت می باشد، اگر آن بر سر پا باشد لشگر آماده و بر سر جا استوار هستند خلاصه اگر در لشگر هزار علم بوده و جملگی صحیح و برپا باشند ولی لواء اعظم سرنگون باشد همه لشگر فرار كرده و متفرق می شوند بنابراین چنین علمی را عبث بدست هر كسی نمی دهند بلكه دارنده آن باید صفت شجاعت و رشادت داشته، كرار غیر فرار باشد لذا خامس آل عباء سلام الله علیه لواء اعظم لشگر خود را بدست مبارك اشجع ناس و شجاع مهراس ثابت الاساس شیر بیشه پر دلی یعنی برادر والاگهرش حضرت ابوالفضل العباس سپرد.
همینكه امام علیه السلام علم خاصه را به دست با كفایت برادر داد و او را به قلب لشگر فرستاد آن نهنگ دریای فتح و ظفر با شش برادر كوه پیكر كه شیران دشت یلی و پسران مرتضی علی بودند با سلاح تمام از عقب برادر والامقام خود روان شدند و همچنین برادرزاده ها یعنی قاسم بن حسن و احمد بن الحسن و ابوبكر بن الحسن و عبدالله بن حسن و حسن بن حسن و نیز بنی اعمام مانند:
عبدالله بن مسلم بن عقیل، عبیدالله بن مسلم بن عقیل و همچنین اولاد عقیل كه نه تن بودند باین شرح:
جعفر بن عقیل، عبدالرحمن بن عقیل، عبدالله اكبر بن عقیل، محمد بن ابی سعد بن عقیل، موسی بن عقیل، عون بن عقیل، عبدالله اصغر بن عقیل، علی بن عقیل و احمد بن عقیل و اولاد جعفر بن ابی طالب كه از عبدالله جعفر بودند مثل عون بن عبدالله جعفر و محمد بن عبدالله جعفر تمام خویشان و اقارب حضرت كه قریب سی نفر بودند و هیجده نفر از آنها فرسان هیجاء بودند آمدند در گرد وجود مبارك قمر بنی هاشم صف بستند.